پولسکا کیک

مسافری افسانه‌ای

فروردین ۱۳۲۱، طی سفر مهاجران لهستانی به ایران، طرز تهیه کیک‌میوه‌ای لهستانی وارد ایران می‌شود. طی بی‌سامانی‌های آن روزها، این مسافر افسانه‌ای شیرین، «پولْسْکا کیک»، یک خوردنی ساده نبود؛ شانسی بود برای تعامل، به سامان رسیدن و شاد شدن.

پولْسْکا کیک سفرنامه‌ای پربار دارد. اولین بار با امکانات یک کریسمس قرن پانزدهمی در آلمان، با آرد، آب و جو درست شد. وزنش به سبکی هوا و فقط جنبه سیرکنندگی‌اش مطرح بود. اسمش را «کریسمس دزدیده شده» گذاشتند، چون در بازارهای خرید کریسمس به راحتی قابل حمل و دزدیدن بود. رفته رفته معلوم شد این کیک سبک، ظرفیتی بیش از این دارد و با تیکه‌های بامزه‌‌ی میوه‌ای، ادویه معطر و مغز دندان‌گیر تکامل خواهد یافت.

در قرن ۱۸ بود که شاهزاده آگوستوس دوم، از طرفداران این کیک، از صنف نانوایان لهستان خواست تا کیکی بزرگ بپزند که به ۲۴ هزار مهمان جشنش برسد. این جشن افسانه‌ای شد. قنادها کیکی با وزن هزار و ۸۰۰ کیلو، با هزاران تخم‌مرغ و هزاران کیلو آرد و شیر مهیا کردند که قصه‌اش همه جا پیچید. بعد از آن، این افسانه بخشی از هویت خوراکی آنها می‌شود که نسل به نسل می‌چرخد و از طریق لهستانی‌هایی که در ایران ساکن شدند، دستورش به ما هم می‌رسد. 

پولْسْکا کیک ساوا، نتیجه‌ی تعامل خوشایند مهمانان لهستانی در ایران طی سال‌ها اقامت است که سعی می‌کردند با هر ماده‌ی اولیه در دسترسی این کیک را بپزند و خاطرات‌شان را زنده نگه دارند. این کیک میوه‌ای و آجیلی، زرچاشتی است که ضمن حفظ هویت افسانه‌ای‌اش، عطرش به خاطر آمیزه‌ی تیکه‌های پرمزه‌ی میوه دل‌مان را می‌رباید. وجود خلاقانه‌ی خمیر مغز بنه‌ی ساوا در کنار عطر پوست پرتقال، شادی‌مان را بیشتر می‌کند. خاک‌قند سفید رویش حس و حال برف کریسمس را برای‌مان یادآور می‌شود که بنا به ذایقه شیرینی‌پسند‌مان می‌توانیم با تکاندن، مقدارش را تنظیم و برفش را بروبیم. 

این مسافر شیرین با ذات میوه‌ای-آجیلی آنقدر کریسمسی شد که بدون خوردن یک تکه از این کیک پولْسْکا همراه با یک فنجان قهوه، انگار که کریسمس‌مان‌ دزدیده شده است.