پرسش‌های متداول درباره سمنو

سمنو، خوردنی‌ای شبیه حلوا است ولی کمی رقیق‌تر اما برخلاف حلوا شیرینی‌اش کاملا طبیعی است. این خوردنی کهن با نوروز و سفره‌ی هفت‌سین پیوند خورده و کارکرد آیینی دارد، با این حال در وقت‌های غیرنوروزی هم خوردنش خیلی می‌چسبد. درباره اینکه سمنو چیست بیشتر بخوانید.

هرچند که اسم و رسمش به نوروز گره خورده ولی حیف است این مائده‌ی آسمانی را محدود به زمان خاصی کنیم. در متون قدیمی آمده: سمنو «طعامی است که در آن میوه و جوز می‌اندازند و گندم را على‌حده سبز می‌کنند و آن طعام جشن است و به نذر و نیت می‌پزند». منظور از جوز در این متن همان گردو است.

پایه‌ی اصلی و اولیه‌ی این خوردنی، گندم است. برای تهیه‌اش، گندم سالم و تمیز را می‌خیسانند و چند روز مرطوب در جای تاریک و خنک نگه می‌دارند تا گندم نیش بزند. این نیشک و جوانه‌های گندم نباید سبز شوند؛ همان وقتی که نقره‌ای شدند، آنها را می‌کوبند و یا چرخ می‌کنند و بعد از صاف کردن، شیره‌ی آنها را با آرد و آب روی حرارت ملایم می‌گذارند. حالا سمنو وارد مرحله‌ی حساسی شده؛ هم زدن مداوم سمنو باعث غلیظ شدن، کش آمدن و جا افتادنش می‌شود و نباید گذاشت که ته بگیرد چون تلخ می‌شود. طرز تهیه سمنو را در مجله غذا و نوشیدنی ساوا بخوانید.

با خوردن ۱۰۰ گرم سمنو، حدود ۳۰۰ گرم کالری، ۵۲ گرم کربوهیدرات و ۶ گرم پروتئین هم جذب می‌کنیم.
به طور متوسط کالری سمنو گندم محلی ساوا (یک پورشن ۴۰۰ میلی‌لیتری) بین ۱۰۰۰ تا ۱۳۰۰ کالری دارد. از آنجایی که در تولید آن از شکر افزوده استفاده نمی‌شود و شیرینی آن از جوانه‌های گندم گرفته شده است، کالری سمنو ساوا در حد طبیعی قرار دارد.

فواید سمنو برای سلامتی بسیار زیاد است. سمنوی سالم و تازه، نیروبخش، خون‌ساز و مغذی است که از بو، طعم و بافتش می‌توانیم به تازگی و سلامتش پی ببریم. سمنویی مانند سمنو محلی ساوا، عطرش تازه، مزه‌اش شیرین و طبیعی، طعمش دلپذیر و بافتش سبک و لطیف است.   
طبع این سین سنتی، گرم و معتدل است. همچنین به خاطر وجود گندمش فیبر و ویتامین‌های مختلفی از جمله خانواده‌ی ویتامین بی، آهن، پتاسیم و غیره را دارد و به عنوان یک منبع انرژی و یکی از پرخاصیت‌ترین مواد غذایی شناخته می‌شود.
درباره فواید سمنو در مجله غذا و نوشیدنی ساوا بیشتر بخوانید.

اگر از جوانه‌های نوپای گندم‌ سمنو بچشیم، مزه‌ی شیرینی‌اش را می‌فهمیم چون مواد نشاسته‌ی آن به واحدهای کوچک قند تبدیل می‌شوند و شیرینی سمنو را به نام خود می‌زنند. همین ماده شیرینی نهایی سمنو را باعث می‌شود که کاملا طبیعی و سالم است.
در سمنوی اصیل و باکیفیت، مانند سمنو گندم محلی ساوا، اثری از افزودنی‌هایی مانند شکر، روغن و مواد نگهدارنده و غیره نیست. بنابراین مصرف کم این میان‌وعده‌ی شیرین برای مبتلایان به دیابت مشکلی پیش نمی‌آورد. با این حال برای اینکه با خیالی راحت آن را میل کنید، از مشورت با پزشک‌تان غافل نشوید.

سمنو مثل هندوانه، سربسته نیست، پس می‌توانیم با استفاده از حواس‌مان و اعتبار تولیدکننده، به کیفیت و سلامت اولیه‌ی سمنو پی ببریم. خیلی از سمنوهای بازار غیراصولی درست می‌شوند و مقدار زیادی شکر دارند. پس شیرینی‌شان طبیعی نیست. 
اگر سمنو در ظرف‌های روباز نگهداری شود احتمالا در معرض انواع آلودگی‌های ریز و درشت قرار می‌گیرند که از سلامت‌شان کم می‌کند. اگر سمنو در جای گرم باشد، طعمش ترشیده می‌شود که نشان از فساد آن است. رنگ تیره‌ی سمنو نشان از سوختگی و ته گرفتگی آن است. این سمنوها معمولا تلخ هستند و خوشمزگی سمنو را از بین می‌برند.

ساعت بیولوژیک سمنو خیلی دقیق است. اگر نیشک‌های نقره‌ای گندم، به موقع به سمنوکوبان نرسند و بیش از حد بلند شوند و سبزی گندم بیرون بزند و مزه‌ی سمنو به تلخی نامطبوع می‌رود. این نیازمند وقت‌شناسی درست سمنوپز است.